top of page
Zoeken
Foto van schrijverLinda Schippers

Ostrogklooster, Durmitor en door naar Albanië


Het Ostrogklooster was een mooie ervaring, omdat Jeff en ik beiden nog nooit iets soortgelijks gezien hadden.

Hierna zijn we doorgereden naar het National Park, erg mooie uitzichten onderweg. Toen we net aangekomen waren, wilden we lekker douchen, maar was er geen warm water. Toch zo brutaal geweest dit te melden bij de eigenaar em die lostte het snel voor ons op.

Toen we aan het relaxen waren, kwamen ook de lokale koeien ook even kijken.


We wilden graag de Tara kloof bezoeken, maar helaas toen we bij het uitkijkpunt kwamen, was het zicht 0. Hierna hebben we een wandeling gemaakt naar Barno Jezero, bijzonder om in de sneeuw te lopen. Ook hebben Crno Jezero (het zwarte meer) bezocht en ook de hele wandeling rond het meer gelopen. Helaas bleef het maar regenen en waren we hierna doorweekt, dus lekker terug naar het appartement. Na even zoeken vonden we een plek waar we heerlijk ouderwets pizza konden bestellen. We hebben de houtkachel lekker opgestookt in ons appartement en ervan genoten.


De volgende dag ervoor gekozen een eind te rijden een wildkampeerplekje te zoeken en tussen de buien door te vissen. Echt een top plek, uitzicht op een kudde paarden. We hebben lekker alle luifels opgezet, zodat we lekker droog stonden met koken en eten.

We hadden het plekje gevonden via de app, ioverlander. Soms twijfelen we echt even, is dit echt een pad die we kunnen volgen? Maar dit leidt vaak tot de mooiste plekjes en lokale mensen zijn erg vriendelijk. Ze kijken er ook niet van op wanneer wij ergens staan. In dit gebied zien we meerdere malen per dag een kudde met dieren voorbij komen met een herder.


Volgende dag eerst naar het Prokletije National park gegaan en hier een mooie klim gemaakt totdat het echt te gek werd. Helaas de top niet bereikt. Toen door naar de grensovergang met Albanië, dit ging wederom heel relaxed. Het eerste stuk na de grens was echt het mooiste wat we ooit gereden hebben, wat een uitzichten, bizar! Niet in foto's uit de drukken. We probeerden in dorpjes een pinautomaat en een simkaart te kopen, maar dit lukte niet echt. Na ongeveer een uur gingen we in elk geval tanken en wilde met bankkaart betalen, er stonden ook stickers dat dit kon. De mannen van het tankstation waren het er niet mee eens en aangezien we dus perse in euro's moesten betalen, werden we redelijk goed opgelicht. Hierna in een groter dorp wel een pinautomaat en simkaart kunnen kopen. We wilde graag de volgende dag de Teth vallei bezoeken, alleen de weg erheen was uitdagend. Dus halverwege de weg een camping gezocht om te schuilen voor de hevige regen en zodat we de trailer morgen kunnen laten staan en alleen met de auto de bergpas kunnen rijden.

Een scala aan dieren heeft onze avond gemaakt, een lieve aanhankelijke hond, een aantal katten en ook een kudde met schapen trok over de camping.

Na een warme douche en een heerlijk lokaal ontbijt van de camping zijn we de bergpas opgereden. Mooie route en weer mooie vergezichten. De wandeling geskipt vanwege het weer. Trailer opgehaald en lekker door naar de kust gereden. Opnieuw een hotelkamer geboekt, aangezien een camping en een hotelkamer hier hetzelfde kost en de regen nog niet gestopt was.


Kenmerkend voor Albanië zijn gebouwen in allerlei soorten en maten die niet afgemaakt zijn. Missen altijd kozijnen en vaak laten ze de staven betonijzer uitsteken op het dak uitsteken, wellicht om ooit verder te bouwen.


Vandaag hebben we even een bezoek gebracht aan de hoofdstad, voornamelijk om de was te doen, Jeff zijn baard laten verzorgen bij een barbier en een nieuw horlogebandje te zoeken voor Jeff omdat die bijna doorscheurde. Het bleek onmogelijk onze combinatie in de stad te parkeren, dus op een busparkeerplaats geparkeerd en half uurtje met onze was gelopen. Tijdens het wachten een echte traditionele lunch geprobeerd, iets met spinazie, lasagne, tzatziki en brood, heerlijk!

Het was een gevecht de stad weer uit de komen, maar rond 19.00 een wildkampeerplekje gevonden. De weg erheen was erg blubberig, smal met afgronden en diepe kuilen. Bij aankomst even getwijfeld of we er zouden blijven, omdat we direct een grote pootafdruk van 'iets' zagen, maar er toch op gewaagd.



75 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page