Voordat we naar Cappadocia gingen, hadden we nog een tussenstop bij een ondergrondse stad. Indrukwekkend hoe groot deze grot is en hoe mensen hier voorheen in geleefd hebben.
We wisten dat Cappadocia een mooie plek was, maar zó mooi hadden we niet gedacht. Op een blog lazen we over mooie kampeerspot en eenmaal daar aangekomen bleken ook nog eens de enige (38.6489000, 34.8569000).Mooi uitzicht over de Red Valley.
Van het Nederlandse stellen wat we eerder ontmoet hadden, begrepen we dat we rond 4.45 op moesten staan als we de ballonnen wilde zien. Het was 1000% de moeite waard, wat een magisch moment.
Aangezien we lekker vroeg wakker waren, gelijk een wandeling gemaakt door de vallei. In de vallei zijn allerlei rotswoningen. In heel Cappadocia leven mensen nog steeds in woningen die uitgehakt zijn, dit is in de zomer lekker koel en in de winter redelijk warm.
Hierna lekker door het dorpje gefietst. We hebben stickers met onze Instagram pagina op de auto en we kregen een berichtje van een ander Nederlands stel dat ze ook op onze plek gingen staan. Ook kwam het andere stel wat we eerder ontmoet hebben naar de plek waar wij stonden, dus een Nederlands feestje die avond! We gingen een eenpansgerecht maken boven een vuurtje en het werd een mega gezellige avond, met de volgende dag opnieuw vroeg op om de ballonnen te bewonderen.
Na een lekker ontbijt gingen de anderen door. Wij bleven nog een dagje, we hadden een paardrijrit geboekt en zelfs Jeff ging mee! Tijdens de rit raakten we aan de praat met Irfan, de eigenaar van de ranch. We waren meteen verliefd op de plek, 8 vriendelijke reuzen (de Turkse berghonden) een nestje kittens, kippen en nog allerlei andere gezellig rondlopende dieren. Irfan vertelde dat hii handen te kort kwam op de ranch. Wij boden aan om de komende 3 dagen te helpen en hij ging op het aanbod in! Totaal niet onze planning, maar dat maakt het vrij reizen juist zo leuk. Die avond hadden we eerst afgesproken te slapen op een andere ranch. We waren in contact gekomen met hem doordat de garage eigenaar een paar steden terug ons zijn nummer had gegeven, omdat wij zeiden naar Cappadocia te gaan. Het contact hier met de mensen is zo bijzonder open en wij nemen alle kansen met beiden handen aan. Ook deze ranch was fantastisch. We mogen zijn grotwoning bekijken en mochten zelfs mee eten. In ruil daarvoor de volgende ochtend in zijn moestuin gewerkt, de hengst en de ezel gepoetst en nog wat andere klusjes. Toen weer terug naar de Lucky Horse Ranch van Irfan en zijn vrouw.
Ik mocht mee een tour begeleiden, omdat een paard nog moest wennen. Dit was puur genieten onder de noemer 'werken'. Jeff had zijn project gevonden, de motor van Irfan opknappen. We sliepen bij hen op de ranch en mochten met elke maaltijd mee-eten. De volgende 2 dagen helaas veel regen, maar toch nog een prachtige rit gemaakt. Ook de zadels ingevet, de stal gemest, alle paarden gepoetst, honden gevoerd (met brood, kippensoep en andere leftovers). Wat een onwijs lieve mensen, zo fijn om even een kijkje te nemen in het leven van de locals. In de avond gezellige barbecues met de nodige Raki.
Echt een ervaring om nooit te vergeten.
Het plan was 3 dagen helpen, maar het werden er 4 en toen besloten we dat het tijd werd om door te gaan. Op naar Georgië!
Comments