We zijn nog even doorgegaan met het leven in luxe. Kerry en Craig hadden een huisje gehuurd en daar hebben we nog gezellig 3 nachtjes geslapen. Hierna doorgegaan naar het oosten van Cyprus en hier echt een fantastische snorkelspot gevonden. Het was net een aquarium! Helder water, veel vissen en zelfs een lion fish gezien!
We besloten 2 nachten te blijven en die kant van het eiland per fiets te ontdekken.
Hierna de grens over en door naar het Turkse gedeelte van het eiland, vanwaar we de ferry terug moesten nemen. Ging allemaal niet vanzelf, want ze weigerde het tijdelijke import formulier van de auto te tekenen. Dus met het hoofdkantoor gebeld en die adviseerde toch echt om naar een andere grensovergang te gaan, terug de grens over te gaan naar de Griekse kant, en daarna weer terug over te steken. Bijzonder is dat zelfs de ambtenaren (van de Griekse kant) praten over 'de bezetten' kant van het eiland in plaats van de Turkse kant.
Uiteindelijk gelukkig nog redelijk snel geregeld.
We gingen op zoek naar een mooi plekje dichtbij Girne, want we zouden nog afspreken met de man van de ferry die ons zo fijn geholpen had. Het eerste plekje bleek een soort privéterras te zijn, maar hij had wel goede tips. Op deze manier op een mooie landtong terecht gekomen, wat is er mooier dan wakker worden met aan 2 kanten de zee!
De volgende dag was ferrydag. We wisten dat het een dag zou worden met veel wachten en dat was ook zo. 14.00 zou de boot varen, hij vertrok 17.30. Rond 2.00 in de haven, maar toen nog wat papierwerk en 3.30 konden we het terrein afrijden. Na een paar uurtjes slapen, gingen we weer op pad. Het plan is binnen een paar dagen Turkije uit te rijden en dan door naar Bulgarije.
Het leuke van een opvallende auto is de spontane ontmoetingen die ontstaan. We zagen dat we steeds dezelfde motorrijders tegenkwamen gedurende een paar uur. Op de snelweg gebaarde ze dat ze wilde dat we even stopten. Het bleken Russen te zijn die een nieuwe kerncentrale in Turkije aan het bouwen zijn en een weekend vrij hadden. Na 5min kletsen stelde zij voor samen te lunchen in Konya. Wij wisten daar nog wel een leuke plek, dus pinpiont op Google gezet en gegaan.
Leuke gasten en grappig om te horen hoe een ieder zijn leven kan lopen. Het onderwerp oorlog hebben we wel vermeden...
We hebben opnieuw geslapen op de camperplaats in het centrum van Konya. Gratis douche, wc en water! De kat die we de vorige keer ontmoet hadden, kwam nu ook meteen weer aangelopen en sprong o0 schoot. We besloten achterin de auto te slapen, want voor het eerst sinds een lange tijd werd het was frisser savonds! Midden in de nacht wordt Jeff wakker met een gil, er blijkt een kat naar binnen zijn geglipt (we sliepen met de onderste klep open) en die was naast Jeff zijn hoofd gaan liggen. Ze was echt een volhouder, na 6x toch maar de onderste klep ook dichtgedaan en het met wat minder frisse lucht gedaan.
Ook de volgende dag kroop ze overal naar binnen waar ze maar kon.
